Nét voor de kerst besloot ik mijn baan op te zeggen. De organisatie wil een andere invulling gaan geven aan mijn positie ten op zichten van een jaar geleden toen ik op de baan solliciteerde. Een invulling als projectmanager waar ik me niet in thuis voel.
Het begon vooral met het moment dat ik voor mezelf had gekozen. Dat ik me niet ging conformeren aan een werkgever, maar naar mezelf had geluisterd. Dit was de eerste stap om op zoek te gaan naar een baan die bij MIJ past.
Er was af en toe stress. Vooral bij de gedachten dat ik in april geen baan meer zou hebben omdat mijn contract dan afloopt en hoe we het dan thuis moeten financieren.
Maar er was ook heel veel energie en euforie. Ik vond het een geweldige zoektocht. Vooral de zoektocht naar mezelf. Al was het geen makkelijk proces. En het ging zeker niet vanzelf. Ik heb er veel aandacht, tijd en energie in gestopt. En het was een intensieve zoektocht waarin ik vele gesprekken heb gevoerd met heel veel verschillende mensen, professionals en werkgevers. Onderzoek bij mezelf heb gedaan en heb heel veel geschreven. Maar stapje voor stapje is me steeds duidelijker geworden wat ik in mijn mars heb en hoe ik het beste tot mijn recht kan gaan komen.
Zoals ik al zei was het echt een intensief proces. Ook omdat ik mezelf de druk oplegde dat ik in april een baan moest hebben die voldeed aan mijn behoeftes.
Ik verbaas me er over hoeveel er op me af is gekomen de afgelopen maanden. En hoeveel mensen er bereid zijn om je vooruit te helpen. Als je maar aangeeft wat de situatie is. Echt fantastisch.
Nu heb ik een aanbod gekregen. Niet bij één maar bij twee organisaties. Beide voldoen aan mijn gewenste arbeidsomstandigheden. En ik geloof er in dat ik in beide situaties goed tot mijn recht kom. En nu kiezen….en kiezen is zo moeilijk. Nu heb ik na hele intensieve maanden mijn droombaan gevonden, maar dan in tweevoud. Dat kun je toch niet bedenken! Maar wel echt een luxe positie. En het brengt echt en fantastisch gevoel met zich mee.
De afweging is wel moeilijk omdat ik over beide enthousiast ben. Ik ben begonnen met een lijstje te maken met voors en tegens. Maar daar kwam ik niet aan uit. Opnieuw met vele mensen gesproken. Mensen die verder van me weg staan, en heel dichtbij. Mensen die me in het verleden gecoached hebben en zelfs mensen die voor mij een groot voorbeeld zijn. Gewoon om mijn verhaal te kunnen vertellen en hun reactie aan te horen. Hier zijn fantastische inzichten en brainkrakers uit gekomen die me absoluut hebben geholpen. Ik ben ook gaan denken, wat over 3 jaar? Is het dan nog mijn droombaan? En vooral ook hoe ik het ga combineren met mijn moederschap.
Ik ben er uit. Ik heb mijn keuze gemaakt. Ik ben er van overtuigd dat ik een hele mooie plek heb gevonden waarin ik tot mijn recht ga komen. Waar ik mij gelukkig ga voelen, en waar ik heel veel energie uit ga halen naast mijn moederschap en mijn gezin. Yes!
Reactie plaatsen
Reacties