<=  van chaos, worsteling en frustratie naar  =>  kracht, autonomie, inzicht, verbinding, rust, focus, creatie en manifestatie

Heb je het idee dat je er alleen voor staat? 

Dat je continu in situaties verzand die het leven niet makkelijk maken waardoor je het gevoel krijgt dat je eerder wordt tegengewerkt dan dat je ondersteunt wordt in hetgeen belangrijk voor jou is?

Heb je het idee dat je er alleen voor staat, dat je zelf situaties moet aangaan en oplossen om weer rust te ervaren? En als een ander zich daarmee 'bemoeit', dat je het niet als hulp ervaart maar meer als verstoring omdat je het zelf beter kunt?

Maar hoe komt het dat jij zo zelfredzaam moet zijn, dat je niet de gewenste ondersteuning krijgt en dat je iedere keer weer opnieuw in een situatie terecht komt waar jij je niet prettig voelt?

Komt dit omdat jij een wijze denker bent die veel kennis en kunde met zich meedraagt en al snel begrijpt wat de situatie is of wat er verwacht wordt, waardoor je een ander altijd voor bent?

Of ben je zo gevoelige voeler dat je vrijwel iedere situatie heel goed aanvoelt en overziet waardoor je veel sneller en vroegtijdig problemen signaleert? Sneller dan een ander die pas in actie komt als het probleem er daadwerkelijk is.

Of ben je zo creatieve doener waarbij een situatie eigenlijk nooit is opgelost of klaar is, altijd streeft naar perfectie en daar ook een beeld van weet te creëren wat in werkelijkheid niet altijd even makkelijk te realiseren is.

Je kan er vanuit gaan dat je een beelddenker bent.

In de westerse cultuur ligt de focus vooral op de ontwikkelbehoefte van de massa. Dus niet op de behoefte van de beelddenker. De heersende ontwikkelcultuur is gericht op het brein, de competenties en het verdienen van veel geld. Het lijkt wel of dit maakt dat je kunt leven. Maar het leven is zo veel meer. Dit besef jij waarschijnlijk maar al te goed.

Waarschijnlijk heb jij veel meer de behoefte om je verder te ontwikkelen. Precies op die onderwerpen waar eigenlijk nooit over gesproken wordt of meestal geen aandacht naar uitgaat zoals de schoonheid van de natuur, wetenschap of opkomende emoties. Maar dat is wel hetgeen waar jij van aan gaat, jouw software van gaat draaien, je energie gaat stromen en je écht gaat leven. De hele dag op een stoel zitten is niet aan jou besteed. Je wil de wereld kunnen voelen, horen, ruiken en begrijpen in plaats van aannemen. 

De maatschappij waarin we leven vraagt dus aan jou om je anders op te stellen. Hierdoor wordt jij kei hard afgeremd in jouw ontwikkeling. De zin; 'Is dit nou het leven?' gaat vast wel eens door je hoofd.

De omgeving vraagt je om jouw functioneren aan te passen naar de reguliere manier van denken, voelen en doen. Dit botst. Dit gaat niet. Er wordt aan een Apple systeem gevraagd om te functioneren als een Android. Er wordt gevraagd een appeltaart te bakken met peren. Er wordt je vriendelijk verzocht je functionerende systeem te herprogrammeren.

Zodra je als kind in groep 3 van de basisschool al afwijkend gedrag of ondermaatse leerprestaties vertoont, worden er testen afgenomen om te beoordelen of je functioneert in het heersende systeem of niet. Er wordt gezocht naar een label om je een bepaalde training, leefwijze of medicatie aan te bieden. Een poging tot herprogrammering zodat je wel mee kunt in het heersende systeem. 

Is dit de oplossing? Ik vind van niet.

Ik ben van mening dat we allemaal mensen zijn met ieder een eigen intentie om je unieke bijdrage te kunnen leveren hier op aarde. Voor ieder mens is er binnen het ecosysteem waarin we leven een plek waar je naartoe groeit, waar je op jouw manier van betekenis bent en met het gevoel van intens geluk leeft. Dat is toch waar het om gaat? Leven in plaats van aanpassen en doen wat we altijd al deden waardoor we gaan overleven?

Maargoed, de wereld op aarde zit duidelijk anders in elkaar. Omdat jij anders functioneert en het heersende systeem daar niet op in is gericht, wordt je gevraagd je aan te passen met alle gevolgen van dien. Je mentale functioneren stagneert, je eigenwaarde daalt en je zit niet lekker in je vel wat leidt tot fysieke klachten en uitval. Dit gun je toch niemand!

De reden dat jij anders functioneert is omdat jij een andere bijdragen te leveren hebt in de maatschappij. Jouw opdracht wijkt af van de massa en dit vraagt om een hele andere benadering van het leven.

Dat je anders te werk gaat en afwijkt van de standaard, is dus niet om jou dwars te zitten of het je bewust moeilijk te maken in het leven. De intentie is jouw levensmissie vorm te kunnen geven.

Het voordeel is dat jij vanuit meerdere invalshoeken jezelf ontwikkelt en uiteindelijk je gestelde doelen gerealiseerd krijgt in de maatschappij waarin je leeft.

Het verschil in functioneren is dat jij eerder 'een zandweggetje' neemt dan de snelweg (wat de massa doet) omdat je wilt zien, horen, ruiken, proeven en ervaren hoe de wereld in elkaar zit. Pas op het moment dat het beeld van de situatie voor jou compleet is, kun jij het een plek geven en bepalen wat je hier mee moet. Deze manier van benadering vraagt veel meer tijd dan het nemen van de snelweg om het eindpunt te bereiken. Maar daar gaat het voor jou niet om. Het brengt een totaal andere ervaring en levensles met zich mee waarmee jij je beeld van de werkelijkheid vormt.

De tijd die jij nodig hebt krijgt je niet. Je wordt vanuit de maatschappij gedwongen de snelweg te nemen terwijl deze weg jou niet verder brengt. Op school val je op in de massa en wordt het zichtbaar dat jij, in verhouding, achterloopt in je mentale en fysieke functioneren. En die achterstand wordt met de dag groter. Jij komt in een ratrace oftewel in een groeispurt terecht waarin jij zowel de snelweg neemt (op school of op het werk) en de zandweggetjes doorloopt (thuis in je vrije tijd) om je mentale en fysieke functioneren dermate te ontwikkelen zodat jij de gewenste school en/of werkprestaties kunt opleveren. Je energie raakt op.

Als kind of (jong) volwassen wijze denker, gevoelige voeler en/of creatieve doener is het beste handig om jezelf te gaan begrijpen, het leven hier op aarde te snappen en te ontdekken wat jij hier komt doen, zodat jij vanuit je innerlijke kracht écht van betekenis kunt zijn.

Als beelddenker die op de tenen loopt om blijvend te voldoen aan de verwachtingen vanuit de maatschappij, is het fijn om de levensenergie weer te kunnen voelen, het gewenste gedrag, leervermogen en manier van handelen te kunnen tonen waar jij je plezierig en goed bij voelt. 

Heb je vragen of wil je een afspraak maken voor een kennismaking, weet me te vinden. Laat van je horen en ik ben er voor je.