Proces naar een plezierig leven

Genoeg geklaag over de omstandigheden waarin we moeten leven in de huidige samenleving. En op naar persoonlijke kansen benutten om plezierig door het leven te kunnen gaan.

Zoektocht naar plezierig leven

Mijn zoektocht gaat niet direct naar een concrete invulling, maar meer over het ont-wikkelen van normen die ik aangenomen heb door mijn omgeving gedurende mijn leven, en het vinden van mijn echte 'zijn'. Ik hoop hierdoor dichter bij mezelf te komen en vanuit mijn intrinsieke waarden met passie en plezier concrete invulling te kunnen geven in het dagelijkse leven.

Die zoektocht is niet iets wat nu start, maar eigenlijk al jaren loopt.

De afgelopen jaren heb ik de kans gehad bij diverse werkgevers een management development programma te volgen. In mijn ogen wordt een dergelijk programma veelal aangeboden als marketingtool en vanuit organisatiebelang, om potentieel talent aan te trekken ter voorbereiding op een toekomstige managementrol binnen de betreffende organisatie.

Al heb ik daar weinig waarde aan gehecht en ben ik vooral vanuit nieuwsgierigheid mijn persoonlijkheid gaan ontdekken. Kansen gegrepen die voorbij kwamen, waarvan ik nog niet wist waar het me naartoe zou brengen. Maar mijn gevoel gaf daarbij aan dat het me goed zou doen.

Nu, na jaren, zie ik in dat ik de mogelijkheid heb gekregen mijn psychologische kant te ontdekken. Bewustwording te ontwikkelen wie ik daadwerkelijk ben. Waarom ik handel zoals ik in het verleden deed en nu doe, wat me tegen houdt en waar dit vandaan komt. Hoe ik pijn, nare ervaringen en blokkades uit het verleden een plek kan geven en niet meer hoef te verbloemen. En hoe ik focus kan aanbrengen naar mijn toekomst, deze helder kan definiëren en vanuit eigen kracht kan gaan acteren.

Het bewustwordingsproces van mijn individuele psychologische kant maakt mij zoveel sterker, geeft mij zoveel verlichting en lichamelijk welzijn, wat ik iedereen wil aanraden.

Door het volgen van die programma’s maar daarnaast ook diverse coaching trajecten, gesprekken met psychologen en door het lezen en uitvoeren van opdrachten vanuit diverse werkboeken, krijg ik steeds meer helderheid in mijn psychologische zijn en ben ineens ook écht bewust met wat voor proces ik nu eigenlijk bezig ben. Deze bewustwording is zelfs pas iets van de laatste weken.

Nog geen maand geleden zat ik nog in een sollicitatiegesprek met de vraag wat voor ontwikkelmogelijkheden er geboden werden vanuit de betreffende organisatie. Ik kreeg de wedervraag terug naar welke ontwikkeling ik op zoek was. En kon deze toen niet beantwoorden omdat ik me er niet dermate van bewust was in wat voor ontwikkelproces ik me begeef, waar ik in het proces sta en wat de vervolgvragen zijn die ik wil ondernemen. Een vraag die ik nu wel zou kunnen beantwoorden.

Dit bewustwordingsproces over mijn psychologische kant voelt erg goed.

De wolken lijken weg te drijven en er ontstaat een heldere hemel waarin ik me beetje bij beetje sterker ga voelen en focus krijg in wat ik de wereld wil bieden.

Route in de zoektocht

De weg naar het inzicht van mijn ‘zijn’ en mijn toekomstperspectief is zeker geen rechte weg. Een weg van onderzoeken, experimenteren, leren, ervaren, missers en fouten maken, evalueren, relativeren, er uit halen wat op dat moment van belang is, nieuwe vragen, prikkels en inzichten van derden krijgen, die onder de loep nemen en afvragen in welke mate ik verder onderzoek wil doen en vervolg stappen kunt maken. Maar ook momenten van stilstand. Vaak heb ik me afgevraagd: Waarom doe ik dit? Waarom maak ik het voor mezelf zo moeilijk? Waarom ga ik zo diep graven? Wat levert het me uiteindelijk op? Maar toch heb ik de motivatie om door te zetten. Zonder einddoel voor ogen. Opnieuw, omdat mijn gevoel zegt dat dit goed is.

Mijn gevoel blijkt een goede raadgever te zijn. Als ik alles rationeel had benaderd was er nooit zoveel beweging geweest, en was ik nooit zo ver gekomen.

Toegepaste methodieken

Het eerste ontwikkel programma dat ik kreeg aangeboden vanuit een werkgever was vooral gestuurd op het leveren van een hoogstaand eindresultaat. Een methode die we vanuit het menselijk brein handhaven.

Als kind worden we door ouders, leraren, familie en andere omstanders continu gecorrigeerd en geattendeerd op wat goed en fout is en hoe te handelen. Dit gebeurde hier ook. Normen en regels werden opgelegd, en door veel oefening werden de gewenste vaardigheden in je systeem gestampt. 

Niet een methode waar ik in geloof en achter sta. Ik heb ervaren dat je er als mens vooral ongelukkig van wordt omdat je continu gecorrigeerd wordt. Je mag niet handelen vanuit jezelf, maar je MOET je anders voordoen zoals een ander het voor ogen heeft.

Daarnaast krijg je kritiek gedurende je zoektocht naar ontwikkeling en verbetering wat weerstand geeft in je zelfvertrouwen en het proces van leren stagneert. Dit terwijl de mens gemaakt is en het meeste plezier in het leven ervaart als er continuïteit is in leren en groeien.

Het bevreemd me dan ook niet dat er een grote bevolkingsgroep is die leeft vanuit angst, en nieuwe generaties opvoed met opgelegde grenzen die na hun schoolperiode veelal stagneren in hun ontwikkeling en hun geluk gaan zoeken in materialen, middelen en statusontwikkeling. Wat eigenlijk alleen maar continuïteit in onzekerheid biedt in plaats van zekerheid en plezier.

Om als mens plezierig door het leven te kunnen gaan, is het bewust handelen vanuit denken, voelen en bewegen, de beste raadgever. Het stuur in handen nemen en je échte koers gaan varen vol leermomenten, groei en ontwikkeling. Anders laat je je leiden door de automatische piloot van je brein die je alleen maar weerhoud van uitdagingen, en je tot stilstand brengt.

De methodes die ik heb mogen ervaren in de daaropvolgende programma's vanuit andere werkgevers (gefaciliteerd door onder andere De Baak) waren beduidend anders. Hier werk je niet aan het resultaat, maar ga je een (lange) zoektocht en een verwerkingsproces aan, die je leidt naar de kern van jou zijn waar de bron zit van jou handelen. En door vanuit de bron, je eigen overtuiging, te gaan sturen op intrinsiek gewenste vaardigheden, ontstaat er een veel natuurlijker proces wat de mens ook gelukkiger maakt.

Vaardigheden leren is geen moeten meer, maar de wens om te leren vloeit voort uit je intrinsieke motivatie.

Het menselijk gewenste proces en het werkende leven

Ik vind het bijzonder dat wanneer je als mens geluk wilt ervaren, je niet werkt aan een resultaat maar aan een black box met alleen maar onduidelijkheid en onzekerheid zonder controle, en waarvan het resultaat nog niet in zich is. Met die manier van werken, weet je eigenlijk nooit wat je morgen te doen staat.

Een manier van handelen die tegendraads is aan de werking van je brein, maar jou als mens wel verder gaat brengen in het ervaren van een plezierig leven.

Het werkende leven vraagt ook alleen maar naar het opleveren van gestelde doelen en gewenste resultaten. Of je nu administratief medewerker bent of directeur. Van iedereen wordt iets verwacht en houden dit met elkaar in stand. Duidelijk tegen het werkgeluk van de mens in.

Nog niet zo lang geleden had ik een discussie met een coach en enkele collega’s, dat ik als designer liever niet werk vanuit een te verwachten resultaat. Dat ik graag werk vanuit het onbekende en ik vanuit onderzoek een weg vindt die naar een goed resultaat zal gaan leiden. 'Onmogelijk!' Dat was de primaire reactie. 'Je moet toch iets voor ogen hebben waar je naartoe werkt?'

Een discussie met weinig draagvlak vanuit mijn perspectief. Maar wel een perspectief waar ik in geloof, om je uiteindelijk als organisatie sterk en innovatief in de markt te kunnen profileren.

Hoe nu verder…

Ik merk dat ik nog volop in het proces zit, in de zoektocht naar mijzelf.

Ik heb de kern gevonden en op papier staan, maar nu nog zelf van overtuigd raken en vanuit mijn intrinsieke ‘zijn’ gaan handelen.

Ik heb door de jaren heen wel ervaren dat een training volgen, een boek lezen of één keer een oefening doen, nog niet daadwerkelijk effect oplevert naar verlichting. Dat het hierin ook écht een proces van diepe analyses, het leren begrijpen van andere zienswijzen en  herhaling bij nodig is waarin nieuwe denkpatronen ingeslepen moeten worden en het daardoor een langdurig proces is, van jaren.

Maar ik voel ook dat ik op de goede weg zit. En dat het niet lang meer duurt dat ik mijn weg naar een plezierig leven heb gevonden en verder vorm kan gaan geven vol passie en energie vanuit langdurige plezierige ervaringen.