Moeder zijn is één van de moeilijkste rollen in het leven.
Je bent volledig van invloed op de toekomst van je eigen kind en daardoor van de volgende generatie.
Hoezo dan?
Invloeden tijdens de zwangerschap
Zodra er een conceptie plaatsvindt, is het gevoel dat speelt bij de moeder direct van invloed op hoe het kind later in het leven staat. En dat is nog maar het begin.
Gedurende 9 maanden wordt er een lichaam gevormd met een persoonlijkheid, een ziel en een geest wat bij de geboorte in de huidige westerse wereld als volwaardig mens wordt gezien.
In die 9 maanden worden de wortels gelegd. Hoe die wortels worden gelegd is volledig afhankelijk van het gevoel dat leeft bij de moeder, hoe de moeder in het leven staat, wat de levensstijl is van de moeder en hoe zij zichzelf verzorgt.
De ideale wereld is dat de moeder in volledige ontspanning en met een continue geluk ervaring evenwichtig in het leven staat en zichzelf optimaal verzorgt. Dit zie je vrijwel bij geen enkele zwangere vrouw. Vooral niet in de huidige wereld waarin we leven met een enorme maatschappelijke druk dat vanuit ego gedreven wordt en de vrouw vrijwel niet de ruimte krijgt om die benodigde situatie te creëren.
Dit leidt er toe dat de kinderen die op de wereld worden gezet, al met heel veel onplezierige ervaringen in de baarmoeder hebben moeten dealen. Maar niet de mogelijkheid hadden om deze negatieve ervaringen te uiten. Hierdoor worden die negatieve ervaringen opgenomen in het lichaam als een obstakel.
Vind jij het prettig als er een obstakel is? Als is het maar een weg die is afgezet. Laat staan dat het een onbewust obstakel is waardoor iets niet lukt, maar je weet niet waarom.
Invloeden tijdens de bevalling
Ook een bevalling is niet meer het liefdevolle proces waarbij moeder en kind samen werken naar een ultimatum, de daadwerkelijke geboorte. Zodra er lichamelijk iets gebeurt wat voor de vrouw onwennig is, schieten we meteen in de stress. We zijn dit soort natuurlijke processen niet meer gewend. Alles is al voorbedacht en geprepareerd. Denk maar aan het eten dat je in de supermarkt koopt, een auto die je start of de was die gedaan moet worden. Je hoeft eigenlijk nergens meer bij stil te staan. Alleen maar de route of gebruiksaanwijzing te volgen en te doen.
Daarnaast heeft de zorg amper tijd om je bij te staan bij een bevalling. Er zijn te weinig handjes en bedden zijn duur. Dus bevallingen wordt opgewekt en gestimuleerd om alle bij te kunnen benen en onverwachte situaties te voorkomen. Een gestuurd proces wat alleen maar tot trauma’s leidt bij moeder en kind. Ga maar eens na als je zit te poepen en je wordt opgejaagd door een ander. Dit voelt toch niet ok? En de baby in spe weet al helemaal niet wat ‘m overkomt.
Resultaat van invloeden
Als het kind een beetje pech heeft ziet het hij/zij het eerste levenslicht met een burn-out. En dan moet het leven nog beginnen. De maatschappij vraagt binnen enkele weken al aan de ouders om weer op de oude voet mee te draaien. Een systeem waarin het vrijwel onmogelijk is om voor een kind te zorgen. Het kind moet naar een kinderopvang. Een, voor het kind, onveilige omgeving om het systeem draaiend te kunnen houden.
En dan vinden we het gek dat we onhandelbare kinderen hebben die snel een grote mond opzetten, agressief gedrag vertonen, bijna niks kunnen hebben, onzeker zijn, een negatief zelfbeeld hebben en erg 'breekbaar' zijn.
Dit is een proces van jaren, van generatie op generatie. De moeder in spe is steeds meer in een lastiger pakket gedrukt om te voldoen aan de maatstaaf in de maatschappij, waardoor er steeds meer afstand is gecreëerd tot de natuur.
Mijn ervaring en toekomstperspectief
Ook ik heb een ongewenst proces in de baarmoeder van mijn moeder ervaren. Een opgejaagde bevalling waarbij ik een zeer beperkte support heb ervaren van mijn moeder. En in de eerste dagen, weken, maanden op aarde is er heel veel afstand geweest omdat ik veel gescheiden werd van mijn moeder. Mijn vader moest werken.
De laatste jaren ben ik de wonden van mijn innerlijke kind gaan helen door me bewust te worden van wat ik toen allemaal heb meegemaakt, ik heb de situatie die zich voordeed in kaart gebracht en de oorzaak achterhaald. Dit heeft er toe geleid dat ik nu met volwassen ogen en vol begrip de situatie en plaats kan geven. Dit maakt ook dat de relatie met mijn moeder ineens een stuk beter is. Maar niet alleen met mijn moeder, maar met het hele gezin en mijn verdere omgeving. En dat ik ineens minder obstakels ervaar in mijn dagelijks leven. Ik kom nu meer tot mezelf en meer tot rust. Ik raak niet meteen gefrustreerd als iets niet lukt en ben geen brandjes meer aan het blussen. Ik kan situaties gaan redeneren, in rust beoordelen en prettige keuzes maken. En ik kan mijn kinderen en mijn verdere omgeving ondersteunen in het verwerken van die oude nare ervaringen omdat ik me ontwikkel tot holistisch therapeut.
Ik hoop hiermee een verandering in gang te zetten binnen de maatschappij. Dat we kunnen groeien naar een wereld waarin we ons kunnen verplaatsen in een ander. Dat we weer écht om elkaar geven, voor elkaar klaar kunnen staan en de steun kunnen bieden die we écht nodig hebben om werkelijk samen verder te kunnen komen. En allermooiste zou zijn dat we de rol van de vrouw en de invloed die de vrouw uitoefent weer gaan inzien en de benodigde kennis beschikbaar stellen en omgeving creëren die we nodig hebben als wereld.
Reactie plaatsen
Reacties