Waar komt deze opgelegde druk vandaan?
Ik vertel tegen mezelf dat ik ben aangenomen voor de invulling van een professionele rol.
Dat de samenleving, het klimaat en het economisch stelsel schreeuwt om verandering. Dat ik alles tegelijk moet doen, dat vragen worden gesteld, dat resultaten worden verwacht en dat experimenteren mag...maar waar geen tijd voor is. En dat ik dan in de stress schiet omdat ik er op deze manier niet uit ga komen.
Een situatie die vooral ik gecreëerd heb in mijn hoofd.
Gelukkig vraagt mijn menselijke ecosysteem dicht bij mezelf te blijven, mezelf te beschermen en de rust en tijd te nemen om te relativeren. Ik als mens moet blijven functioneren.
Wat heb ik ervaren tijdens dit proces?
Het is alsof ik herboren ben. Dat ik opnieuw naar mezelf en mijn omgeving moest gaan kijken om me op een andere manier te manifesteren in het leven.
Ik heb opnieuw geleerd met (zelf)liefde, (zelf)acceptatie, (zelf)respect, (zelf)vertrouwen en vanuit eigen kracht, in een nieuwe situatie te leven. Mijn gedachten hadden de tijd nodig voor een herprogrammering en mijn lichaam met al zijn gevoelens en klachten moesten daarin mee waarbij ik goed voor mezelf moest blijven zorgen.
Tijdens dit proces bleef ik hangen. Iets wat ik bij mijn eerste project 'het geboorteproces' ook extreem ervaarde. De geboorte is je eerste project om van A naar B te komen met een intentie, namelijk een volgende stap aangaan in je ontwikkeling. Ik gaf destijds aan dat ik er klaar voor was om deze volgende stap aan te gaan bij mijn moeder waardoor zij weeën kreeg, maar verder had ik geen grip meer op het proces omdat mijn moeder niet meewerkte. Het werd bestuurd door artsen. Ik was afhankelijk van derden die mij vooruit hielpen omdat ik vast zat.
Deze prille ervaring is een patroon die maar terug blijft komen om uiteindelijk in het leven je verantwoordelijkheid te pakken en obstakels te overwinnen.
Voor mij is deze functieverandering zo'n moment van herkenning van een oud patroon waar ik doorheen moet.
Wat gebeurt er in dit veranderingsproces?
Ik moest duidelijk loskomen vanuit een veilige zone en mijn grenzen verleggen. Maar door zelf opgelegde verwachtingen en verplichtingen, schoot ik in de stress en paniek, waardoor ik alsnog vast zat in een niet functionerende lichaam.
Wat heb ik gedaan?
Ik moest leren communiceren.
Door te vertellen aan mijn naasten wat er werkelijk in mij speelt, krijg ik andere inzichten waardoor ik kan relativeren en spanningen al minder worden.
Daarnaast had ik hulp nodig van een regressietherapeut om mijn geboortepatroon te kunnen doorbreken.
(Tijdens het geboorteproces wordt namelijk karma uit vorige levens in dit leven gemanifesteerd om op te lossen.)
Dit heeft mij enorm geholpen. Er is merkbaar een obstakel geheeld in een ver verleden waardoor energieën in mijn menselijke systeem zijn gaan stromen.
Ik heb een realistisch beeld kunnen vormen in mijn gedachten, ik heb mijn talenten en vaardigheden dusdanig kunnen positioneren in mijn systeem dat ze samenwerken en mijn lichamelijke klachten zijn drastisch afgenomen.
Merkbaar stroomt de energie en ontstaan er prachtige ontwikkelingen.
Wat neem ik hieruit mee?
Door mijn intuïtie te volgen om de rol van Duurzaamheidsmanager te vervullen, kwam ik in een onplezierige situatie. Deze situatie heeft veel van me gevraagd. Maar het brengt me uiteindelijk ontzettend veel. Vooral dat ik dichter bij mezelf kom en vanuit mijn eigen ik kan gaan leven.
Maar het is ook een mooie spiegel waar ik als duurzaamheidsmanager mee aan de slag moet.
Want verduurzaming begint bij bewustwording en gedragsverandering bij de mens. En het is mede aan mij als kartrekker in de verduurzaming om de medemens te begeleiden in dat veranderproces naar een duurzaam leven.
Op naar een leven vol verandering om te komen tot persoonlijke groei en bloei.
#verandering #veranderproces #transitie #grip #balans #jezelfzijn #ontwikkeling #zelfheling #groei #bloei
Reactie plaatsen
Reacties