De oorsprong van de mens

Ieder mens komt voort uit het milieu en is van betekenis binnen dit ecosysteem. We helpen de natuur een handje wat geen ander wezen kan in het dieren- of plantrijk.

 

Om van betekenis te kunnen zijn wordt van de mens gevraagd:

  • zich te verbinden met de medemens en zijn omgeving.
  • van betekenis te zijn in de maatschappij en gezamenlijke (evolutionaire) ontwikkelingen tot stand te brengen.
  • zichzelf te vermenigvuldigen door kinderen te krijgen en de evolutie voort te zetten.

 

Om evolutionaire ontwikkelingen tot stand te brengen wordt er ook gevraagd jezelf als individu te ontwikkelen, je lichaam, ziel en geest in balans te brengen en je zielskarma/familiekarma te helen.

Dit wordt veelal gevraagd van wijze denkers, gevoelige voelers en/of creatieve doeners die worden bestempeld als ADHD-er, ADD-er, dyslect, hoogbegaafde of autist oftewel beelddenkers.

Vanuit de westerse wereld drijven we steeds verder weg van deze verschillende verantwoordelijkheden en het behoud van de balans in het ecosysteem. Dit terwijl we als mens volledig afhankelijk zijn van deze leefomgeving om als mens te kunnen overleven.

 

Vrijwel iedereen groeit op met de overtuiging dat we als mens moeten leven in welvaart, met schoonheid en aanzien en het belang van onze leefomgeving achter ons laten. En als we die weelde niet kunnen evenaren voelen we onszelf een mislukkeling, straffen we onszelf, worden we kortaf naar de directe omgeving, worden we sneller ziek en krijgen we te dealen met een opeenstapeling aan psychische en fysieke klachten.

 

Moet je nagaan hoe dit voor een kind is die nog heel puur en onbevangen vanuit de natuurlijke oorsprong in het leven staat en in deze leefwereld terecht komt. Kinderen ervaren een gemaakte mensenwereld en leren vanuit de maatschappij te leven naar die onnatuurlijke wereld.

 

Het gevolg is dat we de opkomende gevoelens verdringen, materialistische en technisch oplossing nodig hebben om voldoening te krijgen, en de basale kennis van het leven verloren gaat. We zijn aan het overleven. Als volwassene, als ouder, als jongere, als kind, als werknemer, als werkgever, als onderdeel van de maatschappij en het milieu.

Als beelddenker voel je wel dat dit niet ok is. Je bent sterk verbonden met de wetten van de natuur waardoor je als kind al snel vastloopt, je niet lekker in je vel voelt, terugtrekt en minderwaardig gaat voelen. Vooral als je naar school gaat.

Best gek toch dat je in deze maatschappij lef moeten tonen om je verbinden met de oorsprong zodat jij jezelf kunt zijn, er voor elkaar kunt zijn, je goed te voelen en je werkelijke bijdrage kunt leveren zodat we samen kunnen werken aan daadwerkelijke verbeteringen in de evolutie. 

 

Die gevoelsmatige blokkades en mentale en fysieke klachten zijn een schreeuw naar persoonlijke groei.

Wil je meer weten over dit onderwerp?

Wil je meer weten over de beelddenker?