Depressie = niet je eigen verantwoordelijkheid pakken. Je pakt te veel of te weinig.

Als we afstand nemen van eigen verantwoordelijkheid en het nemen van risico's, dan geven we het vermogen tot zingeving en ontdekken op. Je leeft vanuit je ego, niet vanuit je bezieling.

 

We hebben een hekel aan onze voorgevoelens/eigen gestelde verwachtingen teleur te stellen.

Als je teleurgesteld wordt bij gestelde verwachtingen/idealen, worden we boos, willen we de touwtjes in handen krijgen, verliezen we kracht en houden we vast aan de angst dat het mogelijk niet lukt en worden we perfectionistisch, ter bescherming voor jezelf om niet opnieuw teleurgesteld te worden.

Laat verwachtingen los, leef in het moment en pak je eigen verantwoordelijkheid door het gesprek aan te gaan over wat de situatie bij jou doet. We moeten er doorheen om in het nu te leven.

 

Ik kan niet = ik wil niet. Ik wil niet opnieuw teleurgesteld worden. Dit gevoel komt voort uit:

• oeroude familiegebeurtenissen en ronddolende entiteiten die inbreuk maken,
• en/of opgedane negatieve overtuiging bij de zielsindaling, in de baarmoeder, bij de bevalling en/of in de eerste levensjaren
• en/of een onuitgesproken onhaalbare levensopdracht met hoge verwachtingen in relatie tot de ouders.

Oftewel traumatische gebeurtenissen bij de eerste levenservaringen op aarde.

Tijdens die eerste levenservaringen is er een slachtoffer van je gemaakt. Dit kwam tot stand door:

• het naleven van je dromen en verlangen vanuit je bezieling, of
• (voor)ouders die slachtoffer zijn vanuit familiekarma, of

Je menselijke systeem reageert op deze traumatische gebeurtenis vanuit het mentale, spirituele, emotionele, energetische en fysieke lichaam.

 

Mentale ontwikkeling

Ieder mens komt met dromen en verlangens op aarde, anders was je niet hier. Maar de mogelijkheid om jezelf te zijn en je dromen en verlangens na te jagen is door traumatische gebeurtenissen verstoord.

Die traumatische gebeurtenissen zijn gepaard gegaan met negatieve gedachten en gevoelens.

Het innerlijke construct/geweten/ego komt hierbij op en wil je beschermen naar de toekomst door ‘betrouwbare’ verwachtingen/scenario’s te gaan schetsen die je gaat naleven in plaats van het onzekere pad naar je eigen dromen en verlangen vanuit je bezieling te gaan ontdekken en vinden.

In de verwarrende situatie waarin je verkeerd bij een traumatische gebeurtenis, is het aan jou welk pad je gaat volgen:

1. De scenario’s van je construct (je ego). Het construct neemt je mee in zijn belevingswereld. Je laat je leiden door wat je verteld wordt.
2. De visie van je ware ik (je bezieling). Je ware zelf neemt je mee in het ontdekken, bewust worden en ontplooien van de eigen wereld en de wereld daarom heen, waarin er samen wordt gewerkt met onder andere het innerlijke construct om eigen belangen en doelen te behalen. (er huizen namelijk nog meer personages in je zoals het innerlijk kind die ik hier even buiten beschouwing laat).

Bij keuze A. het construct wordt je mentaal meegenomen om de voorgestelde scenario’s vanuit deze criticus na te leven. Als het construct de leiding over jou neemt, is het aan jou te beslissen of je wilt dat het construct de leiding houdt of dat je terugschakelt naar je ware zelf. (Dit keuzemoment komt bij 80% van de mensheid voor.) Om deze beslissing bewust te kunnen maken is het aan jou je innerlijke personages te leren (her)kennen en leren voelen. Het construct is dominant. Het praat je angsten aan een negatief aflopend perspectief. Je gaat je construct zien als je beschermer.

Maar in werkelijkheid zit je gevangen door het onverwerkte leed van een eerdere traumatische gebeurtenis. Het vormt zich als een blokkade in je denken door het opkomende construct. Het construct wil niets liever dan dat deze blokkade blijft en het construct de leiding houdt waarin jij je afhankelijk opstelt. Als dit lukt krijgt het construct steeds meer controle op jou, drijf je steeds verder weg van je ware zelf, veranderen je belangen, ontstaat er steeds meer weerstand naar je omgeving en wordt je steeds meer beperkt en geïsoleerd door de angsten die je worden aangepraat.

Je zelfbeeld wordt steeds negatiever en het beeld van de wereld om je heen wordt ook steeds negatiever. Je leefwereld wordt steeds kleiner, je levensplan verdwijnt steeds verder naar de achtergrond, je ervaart intern steeds meer chaos, je verliest je innerlijke stabiliteit en het vertrouwen in je lichaam, doodsangsten komen op, je raakt de essentie van het leven kwijt, je verliest jezelf volledig uit het oog en je dreigt in een neurose te komen. Je streeft steeds meer naar idealisme en handelt vanuit perfectionisme en verward dit met hoop, geloof en liefde.

Bij idealisme leef je vanuit verwachtingen en alles moet eerlijk, goed en gemakkelijk gaan.

Bij hoop leef je vanuit je ware zelf, je bezieling, vanuit het naleven van eigen verlangen en dromen.

Met dit onhaalbare idyllische beeld en hoog opgestelde eisen voor jezelf en je omgeving, verdrink je als het ware in de oude traumatische ervaringen, je krijgt vrijwel niets voor elkaar en angsten nemen alsmaar toe, tot het moment dat …. je niet meer zo verder kunt. Of je raakt er van overtuigd dat het zo niet langer kan en anders moet waarin je op zoek gaat naar jezelf. Of demonen nemen je over en wordt je aan het lot overgelaten met fysieke klachten en ziekten tot gevolg.

 

Spirituele ontwikkeling

De geschetste scenario’s van het construct, die ideale wereld, is irreëel. Geen enkel individu weet vanuit zichzelf te benoemen waar de toekomst naartoe gaat. Dit kan alleen door een samenkomst van meerdere invalshoeken, door een samenwerking van verschillende bronnen, die leiden tot een inschatting. We leven in een veranderende wereld met allemaal verschillende mensen en een grote diversiteit aan behoeftes die allemaal invloed uitoefenen op de toekomst. Het is onmogelijk dat één personage, het construct die alleen vanuit eigen ervaring in dit leven handelt, kan bepalen wat het beste perspectief is voor jou individuele menselijke systeem (je lichaam, geest en ziel). Dit kan alleen je bezieling in combinatie met alle lichamelijke functies en het bewustzijn over de geest.

Het construct houdt je gevangen in een zeer beperkt perspectief met zeer beperkte mogelijkheden.

 

Emotionele ontwikkeling

Doordat je streeft naar de ideale wereld vanuit onrealistisch geschetste scenario’s en onhaalbare verwachtingen, komt er nooit een punt van voldoening. Dit leidt tot teleurstelling, boosheid naar jezelf dat het niet lukt, de behoefte controle te willen uitoefenen op de situatie waardoor je nog beter je best doet, jezelf straft en met meer starheid en strakkere lijntjes communiceert naar jezelf en je omgeving. Vanuit je perfectionisme neemt de spanning alsmaar toe en dit is voelbaar in je lijf. In je spieren, in je kaken, in je bewegingsvrijheid, in je ademhaling.

In werkelijkheid ben je weer terug bij af. Je bent opnieuw het slachtoffer. Nu niet van je dromen en verlangen vanuit je bezieling, maar vanuit de scenario’s en verwachtingen vanuit je construct.

Tjee dat is vermoeiend. Zo veel energie gestopt in het behalen van positieve resultaten, wat leidt tot hetzelfde beginpunt. Je geeft jezelf de schuld dat je het niet goed hebt gedaan en je zelfbeeld wordt alleen maar negatiever. Tegelijkertijd heeft het construct te veel van je gevraagd en ben je te ver over je eigen grenzen heen gegaan. Je verliest mentale kracht en ervaart fysieke klachten en ziekten tot gevolg.

Na je herstelperiode, waarin je weer nieuwe kracht hebt verzameld, begin je opnieuw. Je zegt tegen jezelf dat je nu beter, dieper, breder kijkt en alerter bent om niets te missen. Je verantwoordelijkheidsgevoel groeit en je wordt nog kritischer op jezelf. Maar uiteindelijk kom je weer bedropen uit omdat je leeft vanuit die onrealistische scenario’s en onhaalbare verwachtingen die niet leiden tot jouw gewenste levensgeluk.

Het construct houdt je in de greep en gevangen. Je ontkent jouw innerlijke waarheid, maakt jezelf gevoelloos, verliest jezelf en leeft als een slachtoffer. Er is geen ruimte voor nieuwsgierigheid en groei, je neemt maar een beperkte verantwoording in de reële wereld en komt zelf geen stap verder. Het maakt je depressief.

 

Hoe verder

In deze situatie wil je het liefst het construct uit je menselijke systeem hebben. Maar het construct zit er niet voor niets. Het construct is nuttig in samenwerking met de bezieling. Dan maakt het risico’s inzichtelijk en het maakt duidelijk wat wel kan en wat niet. Het zet ook kracht bij het naleven van de missie en visie van de bezieling om scheppingskracht tot stand te brengen en vanuit je bezieling je maatschappelijke verantwoording te pakken en van betekenis te zijn hier op aarde in de evolutie.

 

Het is dus aan jou om te gaan leven vanuit je ware zelf, je bezieling en met een positieve kijk op jezelf en je omgeving te gaan leven vanuit hoop. Het is een kwestie van leven of dood. Hoop is een investering in nieuwsgierigheid. Grenzen overschrijden, buiten de lijntjes kleuren, ontdekken. Het is de confrontatie aan gaan met de duisternis. De bereidheid om iets in jezelf te voeden wat verlichting brengt op de duistere plekken in jezelf.

Maar deze weg is niet eenvoudig. Je moet er hard voor werken om je bewust te maken over wie je bent, wat er in je lichaam gebeurt en welke keuzes het beste bij je passen. Daarnaast is er beïnvloeding van buitenaf, die voornamelijk gericht is op het volgen van de kudde oftewel het construct. Het is aan jou om je hierin staande te houden, bij jezelf te blijven en blijvend te vertrouwen op je eigen krachten en betekenis naar de maatschappij.

 

De oplossing

Om te komen tot jouw ware zelf is:

1. het trauma/de trauma’s gaan helen en de situatie(s) die zich heeft/hebben voorgedaan realistisch analyseren en betrokkenen vergeven zodat je gevoelens en gedachten weer positief worden rondom die eerdere ervaring(en).
2. De personages in je menselijke systeem ontdekken, het construct bedanken voor de behulpzaamheid en een plek achter in de bus geven en de bezieling gaan aankijken, leren voelen, naar leren luisteren, en dan stapje voor stapje uiting geven aan je ware zelf, eigen behoeftes uitspreken en daar naar gaan handelen. Laat je innerlijke waarheid zien, laat je stem horen. Schreeuw het uit. Het werkt bevrijdend en haalt je uit de slachtofferrol.
3. Ontwikkelen van (zelf)liefde en dankbaarheid voor jezelf en alles en iedereen om je heen.

 

Het geluksgevoel

Je ervaart het geluk als je liefdevolle en dankbare beelden ziet van jezelf en de wereld om je heen en deze in lijn liggen met het uiten van jouw waarheid waarmee je van betekenis bent hier op aarde.

 

Waarom kies je voor het construct?

Iedere ziel komt getraumatiseerd op aarde. De mate van de traumatische ervaring hangt af van de bezieling en het zielskarma.

De aardse zielen hebben een gemiddelde traumatische ervaring. Deze zielen incarneren iedere keer weer op aarde, kennen de situatie en volgen ieder leven weer hetzelfde patroon.

De zielen die van andere planeten komen zitten in de uitersten van de normaalverdeling (veel en weinig zielskarma maar met een schat aan wijsheid). Zij komen vanuit liefdevolle gemeenschappen en met een zielsmissie om van betekenis te zijn in de transitie op aarde. Maar zij komen bedrogen uit bij de start van hun leven op aarde door de traumatische gebeurtenissen. Het is als een shock, zijn enorm verward en vallen hierdoor in het mechanisme van het construct.

Draagt de bezieling veel leed mee, dan wordt het vaak gelabeld met Dyslexie, AD(H)D en/of Autisme. Draagt de bezieling vrijwel geen leed mee, dan zijn de traumatische ervaringen beperkt en worden vaak gelabeld als hoogbegaafd.

Deze zielen voelen zich vaak eenzaam en als een vreemde eend in de bijt tussen het aardse volk omdat ze met een hele andere intentie op aarde zijn en anders in het leven staan. Dit zijn vaak ook de ondernemers op aarde. Zij voelen van binnenuit dat de weg van het construct niet de weg is en gaan op zoek naar de oplossing.

 

De zielen die in de uiterste van de normaalverdeling zitten:

• worden meegetrokken in het aardse construct wat over het algemeen niet leidt tot verbeterstappen, maar stilstand/terugval/depressies. Een wereld die afbrokkelt ipv continueert of zelf verbetert waar deze zielen aan bij willen dragen.
• hebben een heftige shock te verwerken vanuit de beginjaren hier op aarde (of zielskarma helen en/of niet gezien/gehoord worden hier op aarde) maar weten niet hoe en worden zelf geleid door het innerlijke construct.
• voelen de eigen bezieling in hun die schreeuwt om aandacht en gezien en gehoord wil worden. Ze willen hun zielsmissie tot stand brengen en hun scheppingskracht benutten en daar de nodige kennis voor opdoen ipv meegaan in het aardse construct en het construct in hunzelf.

Zij leven een driedubbel leven:

1. binnen het aardse construct
2. binnen het innerlijke construct
3. het leven van de innerlijke bezieling

Als je hier niet bewust van bent, leef je in de weerstand en chaos. Je snapt niet wat je aan het doen bent. Je levensmissie heb je uit het oog verloren en het belang van het leven op aarde is weg waardoor er ook geen plan komt vanuit je bezieling, je kompas. Je kom je geen stap verder terwijl je heel hard werkt. Maar het leidt nergens toe. Toch is het aan jou als individu met help van anderen hier verandering in aan te brengen zodat jij wel weer je missie en visie kan naleven en je scheppingskracht benut waarvoor je hier bent. 

 

Waarom ervaar je depressiviteit?

Het leven op aarde is ingericht voor de aardse zielen met een gemiddelde traumatische ervaring. Zij leven volgens het construct, het ego, het onrealistische geschetste scenario en de onhaalbare verwachtingen. Het leven wordt steeds individualistischer, angstiger, steeds geavanceerder en steeds onwerkelijker door technische en materialistische ontwikkelingen.

Het onderwijs, de zorg, het bedrijfsleven, de overheid. Het is allemaal ingericht op het continueren van de situatie om te komen tot de geschetste scenario’s en verwachtingen (wat onhaalbaar is als er niet vanuit de bezieling gehandeld wordt). Continu trekken, opnieuw proberen en niet verder komen. (Tenzij er iemand komt met die handelt vanuit bezieling).

Dit leidt tot een giftige/depressieve maatschappij in angst, passiviteit en individualisatie en niet tot gezond en welzijn vanuit autonomie, creativiteit en verbondenheid.

 

Waarom neemt de depressiviteit toe in de herfst en de lente?

Deze omschakelmomenten in de natuur brengen een grootse verandering in het menselijke systeem. De start van de herfst brengt je naar je innerlijke duisternis die in de winter om rust en aandacht vraagt. De start van de lente brengt je naar je innerlijke licht die in de zomer om actie en groei vraagt.

In een depressie zit je vooral in je eigen proces en is dat natuurlijke proces vooral een verstoring in je eigen proces waardoor je sneller uitgeput raakt, mentale kracht verliest en fysieke klachten en ziekten ervaart.

 

Oefening: Verander je woorden in ik kan en ik wil.

Het gaat om je scheppingskracht benutten vanuit een positieve mindset en het bijbehorende gevoel op de frequentie van liefde en dankbaarheid. Dit resulteert in een positief beeld van de werkelijkheid. Dit beeld heeft effect op je fysieke situatie en hetgeen je aantrekt in het leven vanuit de buitenwereld.

 

Laat het leven je niet overkomen maar schep mee.

LET OP!

Scheppen vanuit persoonlijkheid = voor jezelf en kost kracht

Scheppen vanuit de bezieling, je goddelijkheid, je intuïtie, je verbeelding = voor je omgeving en brengt kracht. En verlies je hierin niet in één vorm. De wereld ligt open aan mogelijkheden.

 

Oefening: Zet je zon aan. Jij bent een zonnestraal van de zon. De essentie van de zonnestraal is de essentie van de zon. De scheppingskracht op aarde.

 

Oefening: Schrijf een recept voor een goed leven. Neem de goede elementen van je familie en jezelf hierin mee.

 

Oefening: Iemand afwijzen is vechten een negatieve lading op de energie. Iemand vergeven is de ander loslaten. Dit resulteert in een neutrale lading op de energie.

 

Weet dat de meest irritante persoon je beste mentor is.

Het wekt net zoals bij een depressie 1 = irritatie 2 = boosheid/verdriet 3 = angstontwikkeling en 4 = goedmaken voor negatieve gevolgen op. OF je gaat bij de eerste irritatie al het gesprek aan vanuit je bezieling om de rest te voorkomen.

Door het gesprek aan te gaan leer je te ontdekken wat er in je leeft, waarom die irritatie op komt en dat je zelf leeft vanuit bepaalde verwachtingen uit het construct ipv vanuit het moment en de bezieling.

Verzacht je blik en zeg tegen jezelf dat het maar een mens is net zoals jij. En bedenk; wat kan ik hiervan leren?

 

 

Vrijheid - flexibiliteit = het onder ogen zien en vertellen over de waarheid, mentaal en fysiek. Dit is alleen mogelijk in een klimaat van liefde en acceptatie in onszelf, niet in de behoefte om gelijk te krijgen. Als je iets moet bewijzen of er voor moet vechten zit je gevangen = starheid.

Wordt sterk, reageer bewust en sta vierkant achter je eigen keuzes. Geef je macht niet weg. Wil je nog steeds gelijk hebben, ben dan aardig.

 

 

Schaamte = de oorzaak van iedere verslaving. Je leidt onder schuldgevoelens vanuit zelf opgelegde negatieve overtuigingen. 'Ik ben t niet waard. Ik ben niet goed genoeg. Het is niet genoeg.

 

Als ik had geweten dat....dan ga je uit van een ideale scenario en wat je dan zou hebben gedaan. Maar het scenario wat zou komen was op voorhand onbekend. Je denkt jezelf gevangen in deze cycli. Het put je uit.

Je kunt wel zeggen; als ik toen wist wat ik nu weet had ik andere keuzes gemaakt. Dan vallen alle schuldgevoelens van je weg. Je bent het verplicht aan ieder ander zodat je ze met rust laat en de liefde kunt laten stromen.

 

Ben je schuldig (gevangen) of heb je spijt en een schuldgevoel? Het bepaald niet wie je echt bent en je kunt het verwerken.

 

 

Een scheiding of verbroken relatie brengt geen rouw maar benadrukt het gevoel van afwijzing.

Laat je leven niet leiden door de mening van de ander. We kiezen er zelf voor hoe we elke dag tegen onszelf praten en tegen onszelf laten praten.

 

 

Houd van hetgeen je doet, anders moet je het niet doen.

Oefening:

• Zou je graag met jezelf trouwen?
• Wat vind je leuk aan jezelf?
• Wat is er goed aan je echtgenoot?
• Ben je sterker met hem of zonder hem?
• Is hij boos, wiens probleem is dat? Geef die last terug. Zeg; het klinkt alsof je het moeilijk hebt en daar boos over bent. Geef het nare gevoel van hem terug en neem het niet over. Stop met drama driehoek.
• 1=frustratie 2=boosheid 3=angstontwikkeling 4= goedmaken. Stop met goedmaken en los de frustratie op door het gesprek aan te gaan.
• Is hij in gedachten schuldig? Bedank hem voor hetgeen hij brengt.
• Wat heeft de kindertijd je geleerd over de liefde? Vul deze zin aan, als je van iemand houdt,.....